यच्चिद धि ते विशो यथा पर देव वरुण वरतम |
मिनीमसिद्यवि-दयवि ||
मा नो वधाय हत्नवे जिहीळानस्य रीरधः |
मा हर्णानस्य मन्यवे ||
वि मर्ळीकाय ते मनो रथीरश्वं न सन्दितम |
गीर्भिर्वरुण सीमहि ||
परा हि मे विमन्यवः पतन्ति वस्यैष्टये |
वयो न वसतीरुप ||
कदा कषत्रश्रियं नरमा वरुणं करामहे |
मर्ळीकायोरुचक्षसम ||
तदित समानमाशाते वेनन्ता न पर युछतः |
धर्तव्रताय दाशुषे ||
वेदा यो वीनां पदमन्तरिक्षेण पतताम |
वेद नावः समुद्रियः ||
वेद मासो धर्तव्रतो दवादश परजावतः |
वेदा य उपजायते ||
वेद वातस्य वर्तनिमुरोर्र्ष्वस्य बर्हतः |
वेदा ये अध्यासते ||
नि षसाद धर्तव्रतो वरुणः पस्त्यास्वा |
साम्राज्याय सुक्रतुः ||
अतो विश्वान्यद्भुता चिकित्वानभि पश्यति |
कर्तानि या चकर्त्वा ||
स नो विश्वाहा सुक्रतुरादित्यः सुपथा करत |
पर ण आयूंषि तारिषत ||
बिभ्रद दरापिं हिरण्ययं वरुणो वस्त निर्णिजम |
परि सपशो नि षेदिरे ||
न यं दिप्सन्ति दिप्सवो न दरुह्वाणो जनानाम |
न देवमभिमातयः ||
उत यो मानुषेष्वा यशश्चक्रे असाम्या |
अस्माकमुदरेष्वा ||
परा मे यन्ति धीतयो गावो न गव्यूतीरनु |
इछन्तीरुरुचक्षसम ||
सं नु वोचावहै पुनर्यतो मे मध्वाभ्र्तम |
होतेव कषदसे परियम ||
दर्शं नु विश्वदर्षतं दर्शं रथमधि कषमि |
एता जुषत मे गिरः ||
इमं मे वरुण शरुधी हवमद्या च मर्ळय |
तवामवस्युरा चके ||
तवं विश्वस्य मेधिर दिवश्च गमश्च राजसि |
स यामनिप्रति शरुधि ||
उदुत्तमं मुमुग्धि नो वि पाशं मध्यमं चर्त |
अवाधमानि जीवसे ||
मिनीमसिद्यवि-दयवि ||
मा नो वधाय हत्नवे जिहीळानस्य रीरधः |
मा हर्णानस्य मन्यवे ||
वि मर्ळीकाय ते मनो रथीरश्वं न सन्दितम |
गीर्भिर्वरुण सीमहि ||
परा हि मे विमन्यवः पतन्ति वस्यैष्टये |
वयो न वसतीरुप ||
कदा कषत्रश्रियं नरमा वरुणं करामहे |
मर्ळीकायोरुचक्षसम ||
तदित समानमाशाते वेनन्ता न पर युछतः |
धर्तव्रताय दाशुषे ||
वेदा यो वीनां पदमन्तरिक्षेण पतताम |
वेद नावः समुद्रियः ||
वेद मासो धर्तव्रतो दवादश परजावतः |
वेदा य उपजायते ||
वेद वातस्य वर्तनिमुरोर्र्ष्वस्य बर्हतः |
वेदा ये अध्यासते ||
नि षसाद धर्तव्रतो वरुणः पस्त्यास्वा |
साम्राज्याय सुक्रतुः ||
अतो विश्वान्यद्भुता चिकित्वानभि पश्यति |
कर्तानि या चकर्त्वा ||
स नो विश्वाहा सुक्रतुरादित्यः सुपथा करत |
पर ण आयूंषि तारिषत ||
बिभ्रद दरापिं हिरण्ययं वरुणो वस्त निर्णिजम |
परि सपशो नि षेदिरे ||
न यं दिप्सन्ति दिप्सवो न दरुह्वाणो जनानाम |
न देवमभिमातयः ||
उत यो मानुषेष्वा यशश्चक्रे असाम्या |
अस्माकमुदरेष्वा ||
परा मे यन्ति धीतयो गावो न गव्यूतीरनु |
इछन्तीरुरुचक्षसम ||
सं नु वोचावहै पुनर्यतो मे मध्वाभ्र्तम |
होतेव कषदसे परियम ||
दर्शं नु विश्वदर्षतं दर्शं रथमधि कषमि |
एता जुषत मे गिरः ||
इमं मे वरुण शरुधी हवमद्या च मर्ळय |
तवामवस्युरा चके ||
तवं विश्वस्य मेधिर दिवश्च गमश्च राजसि |
स यामनिप्रति शरुधि ||
उदुत्तमं मुमुग्धि नो वि पाशं मध्यमं चर्त |
अवाधमानि जीवसे ||
No comments:
Post a Comment