Rig Veda Book 1 Hymn 165

कया शुभा सवयसः सनीळाः समान्या मरुतः सं मिमिक्षुः |
कया मती कुत एतास एते.अर्चन्ति शुष्मं वर्षणो वसूया ||
कस्य बरह्माणि जुजुषुर्युवानः को अध्वरे मरुत आ ववर्त |
शयेनानिव धरजतो अन्तरिक्षे केन महा मनसा रीरमाम ||
कुतस्त्वमिन्द्र माहिनः सन्नेको यासि सत्पते किं त इत्था |
सं पर्छसे समराणः शुभानैर्वोचेस्तन नो हरिवो यत्ते अस्मे ||
बरह्माणि मे मतयः शं सुतासः शुष्म इयर्ति परभ्र्तो मे अद्रिः |
आ शासते परति हर्यन्त्युक्थेमा हरी वहतस्ता नो अछ ||
अतो वयमन्तमेभिर्युजानाः सवक्षत्रेभिस्तन्वः शुम्भमानाः |
महोभिरेतानुप युज्महे नविन्द्र सवधामनु हि नो बभूथ ||
कव सया वो मरुतः सवधासीद यन मामेकं समधत्ताहिहत्ये |
अहं हयूग्रस्तविषस्तुविष्मान विश्वस्य शत्रोरनमं वधस्नैः ||
भूरि चकर्थ युज्येभिरस्मे समानेभिर्व्र्षभ पौंस्येभिः |
भूरीणि हि कर्णवामा शविष्ठेन्द्र करत्वा मरुतो यद्वशाम ||
वधीं वर्त्रं मरुत इन्द्रियेण सवेन भामेन तविषो बभूवान |
अहमेता मनवे विश्वश्चन्द्राः सुगा अपश्चकर वज्रबाहुः ||
अनुत्तमा ते मघवन नकिर्नु न तवावानस्ति देवता विदानः |
न जायमानो नशते न जातो यानि करिष्या कर्णुहिप्रव्र्द्ध ||
एकस्य चिन मे विभ्वस्त्वोजो या नु दध्र्ष्वान कर्णवै मनीषा |
अहं हयूग्रो मरुतो विदानो यानि चयवमिन्द्र इदीश एषाम ||
अमन्दन मा मरुत सतोमो अत्र यन मे नरः शरुत्यं बरह्म चक्र |
इन्द्राय वर्ष्णे सुमखाय मह्यं सख्ये सखायस्तन्वेतनूभिः ||
एवेदेते परति मा रोचमाना अनेद्यः शरव एषो दधानाः |
संचक्ष्या मरुतश्चन्द्रवर्णा अछान्त मे छदयाथा चनूनम ||
को नवत्र मरुतो मामहे वः पर यातन सखीन्रछा सखायः |
मन्मानि चित्रा अपिवातयन्त एषां भूत नवेदा म रतानाम ||
आ यद दुवस्याद दुवसे न कारुरस्माञ्चक्रे मान्यस्य मेधा |
ओ षु वर्त्त मरुतो विप्रमछेमा बरह्माणि जरिता वोर्चत ||
एष व सतोमो मरुत इयं गीर्मान्दार्यस्य मान्यस्य करोः |
एषा यासीष्ट तन्वे वयां विद्यामेषं वर्जनं जीरदानुम ||
http://www.vogaz.com